فرجام سخن

در این نوشتار با تبیین «آسیب‌های تفاسیر روزآمد» موضوعات مربوط به آن را بررسی کردیم. از رهگذر مباحثی که مطرح شد نتایجی چند حاصل آمد که اینک آنها را مرور می‌کنیم:

ـ تفسیر روزآمد خوانشی نو از میراث کهن دینی است که در آن مباحث دینی و اعتقادی با روشی تازه و مناسب با تجربة فکری و حیات و معاش مسلمانان ارائه می‌گردد.

ـ استفاده از اطلاعات علمی و آگاهی‌های بیرونی به مرحلة پیشینی تفسیر؛ یعنی، مقام فهم مربوط می‌شود نه مرحلة پسینی که تطبیق آیات بر مصادیق و موضوعات را شامل می‌شود.

ـ انتظار بشر از دین نقطة آغازین حرکت معرفت دینی و یکی از پیش شرط‌های لازم برای درک صحیح آموزه‌های دینی و توسعه و تضییق مفاهیم قرآنی است.

ـ آموزه‌های دینی و آیات قرآنی در مواردی به بیان حداقل ممکن در مسائل و موضوعات اکتفا نموده و دسترسی به حداکثر مطلوب را به فکر و تجربة بشری وانهاده است.

ـ قرآن کتاب هدایت است و هر آنچه از مباحثی که در خود جای داده، سازوکارهایی برای رسانیدن مخاطبان خود به هدایت است؛ از این‌رو نمی‌توان به موجب اینکه این کتاب الهی بیانگر همه چیز (تبیاناً لکل شیء) است بیان جزئیات علوم و دانش‌ها را از آن چشم داشت.